سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

هُوَ الَّذِي أَنزَلَ عَلَيْكَ الْكِتَابَ مِنْهُ آيَاتٌ مُّحْكَمَاتٌ هُنَّ أُمُّ الْكِتَابِ وَأُخَرُ مُتَشَابِهَاتٌ ۖ فَأَمَّا الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ زَيْغٌ فَيَتَّبِعُونَ مَا تَشَابَهَ مِنْهُ ابْتِغَاءَ الْفِتْنَةِ وَابْتِغَاءَ تَأْوِيلِهِ ۗ وَمَا يَعْلَمُ تَأْوِيلَهُ إِلَّا اللَّهُ ۗ وَالرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ يَقُولُونَ آمَنَّا بِهِ كُلٌّ مِّنْ عِندِ رَبِّنَا ۗ وَمَا يَذَّكَّرُ إِلَّا أُولُو الْأَلْبَابِ ‎﴿٧﴾ [آل عمران: ٧]

برای فهم درست این جمله لازم است به کل روایت توجه کنیم. از عمر بن الخطاب رضي الله عنه نقل است که پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمود: «إِنَّمَا الْأَعْمَالُ بِالنِّيَّاتِ، وَإِنَّمَا لِکُلِّ امْرِئٍ مَا نَوَى، فَمَنْ كَانَتْ هِجْرَتُهُ إِلَى اللَّهِ وَرَسُولِهِ، فَهِجْرَتُهُ إِلَى اللَّهِ وَرَسُولِهِ، وَمَنْ كَانَتْ هِجْرَتُهُ لِدُنْيَا يُصِيبُهَا، أَوِ امْرَأَةٍ يَنْكِحُهَا، فَهِجْرَتُهُ إِلَى مَا‌هاجَرَ إِلَيْهِ» متفق عليه

دعا، القای آرامش بر روان و مثبت‌اندیشی بر ذهن است. ذهن در بستری مملوّ از آرامش، مجال مثبت‌اندیشی پیدا می‌کند. امور روزمرّه و به طور کلّی امور معمول ما در زندگی؛ با محاسبات، تدابیر، به کارگیری تلاش‌‌‌های منطقی و روشمند، خیر‌اندیشی و خیرخواهی، و... برگزار می‌شود. آیه ۱۸۶سوره بقره: «وَإِذَا سَأَلَكَ عِبَادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌ ۖ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ ۖ فَلْيَسْتَجِيبُوا لِي وَلْيُؤْمِنُوا بِي لَعَلَّهُمْ يَرْشُدُونَ»

  وصف قرآن به اوصافی مانند: فرقان، بیان، تبیان، نور مبین، هادی، شفاء، موعظة، ذکر، حکیم، مصدق، بصائر، عزیز، کریم، عظیم، و... نشان می دهد که پیامبر گرامی اسلام با تلاوت آن بر مردم(یتلو علیهم آیاته ) آنچه را که از کتب پیشین بر آن ها نازل شده است، تبیین کند و خود در عمل به آیات آن به عنوان اسوه و شاهدی عینی همچون چراغی فروزان پیشگام در اجرای آن کتاب هدایت بوده است.

   آسمان، آسمان‌‌‌ها

در قرآن، ١٢٠ بار سماء و ١٩٠ مرتبه سماوات به کار رفته است که جمعاً، ٣١٠ می‌شود.

به برداشت نگارنده و با استناد به آیات مربوط، منطور از آسمان (سماء، سماوات)، فضاست. فضایی که در آن، اشیاء و پدیده‌‌‌های ریز و درشت فراوانی در قالب ذرات تا اجرام عظیم کهکشانی غیر قابل احصاء وجود دارد.

  همان طور که عرض کردم، ما هر کجای زمین باشیم به عنوان ناظر زمینی، این فضا و مافیه را بالای سر خود حسّ می‌کنیم و این حسّی واقعی است نه اعتباری.

در دو سوره از قرآن در باره‌ی ترکیب «بغیر عَمَد ترونها» دو آیه هست.

السَّمَاوَاتُ السَّبْعُ

   نگاهی به آیاتی از قرآن که به پدیده‌‌هایی مانند: آسمان، زمین، کوه‌‌ها، آب، باران، دریا و... اشاره دارد.

و قبل از آن...

آنچه به مشاهده‌ی ما می‌آید و محسوس ماست، واقعیت می‌نامیم. یعنی، پدیده‌‌ها و اشیاء این‌گونه بر ما واقع می‌شوند. مثلاً، اگر ما در هر نقطه‌ای از زمین باشیم، معمولاً ابرها را بالای سر خود حسّ می‌کنیم و یا قطرات باران، از بالا بر ما فرو می‌ریزد و یا حسّ می‌کنیم که خورشید در حال حرکت است و از مشرق به مغرب نقل مکان می‌کند و یا اشیاء را به رنگ‌‌های گوناگون می‌بینیم و می‌گوییم: این سیب، زرد است. آن سیب، سرخ است. آن گیاه، سبز است و...